ANALYSIS OF THE INTERCONNECTIONS BETWEEN HUMAN AND NON-HUMAN WORLD IN FARUK DUMAN’S NOVELS “VE BİR PARS HÜZÜNLE KAYBOLUR” AND “SUS BARBATUS” FROM A TRANS-CORPOREAL PERSPECTIVE

Bu makale Faruk Duman’ın “Ve Bir Pars Hüzünle Kaybolur” (2014) ve “Sus Barbatus” (2018) romanlarında karakterlerin doğa ile kurdukları bağı karakterler insan dışı dünya arasındaki maddesel metafiziksel geçişkenlikleri Posthümanizm kuramı altında kendine yer bulan ekofeminist Stacy Alaimo tarafından ortaya konan Bedenler arası geçişkenlik teorisi üzerinden değerlendirip ekoeleştirel açıdan bu geçişkenliklerin mümkün kıldığı çözümleri araştırmayı planlamaktadır. Sus Barbatus 80 darbesi öncesi Türkiye’sinde geçer, siyasi kaosun hâkim olduğu bir atmosferde kaybolan bağa odaklanır. Kenan’ın hamile karısı Zeynep için domuz avlayıp evini geçindirme çabasıyla başlayan hikâye toplumun farklı kesimlerinden insanları araya getirmeye başlar. Roman boyunca tüm karakterleri birbirine bağlayacak olan doğadır. bağ Barbatus’un Aysel’in bedenine girmesiyle hal alır. durum aynı zamanda dünyadaki fiziksel var oluşun sekteye uğramadığının da göstergesi olarak romandaki insan-dışı dünyadan ayrı düşünülemeyeceğini irdelemesi açısından önemli noktadır. Kaybolur’da” Ceren’e abisi şiddet uygular taciz eder. Diğer taraftan, anlatıcı gencin geçmişiyle ilgili travmatik dünyasına tanık oluruz. Anlatıcı geçmişinden kurtulmasının Ceren’in ailesinin zulmünden kurtulabilmesinin yolu yine dünyada bedensel kuracakları her ikisinin de zamanlarda ormanda karşılaştıkları parstır. Her iki romanda yazar bedenler-arası (trans-corporeality) kavramı açıklanabilecek romanlardaki kahramanların bedenler aralarında kurulan edimsel (performative) aracılığıyla çıkış sunduğu iddia edilecektir. savla hem çözüm farkındalık yaratılmaktadır ekolojik insanın tutulamayacağı konmaktadır.